آزمایشات جوش فورجینگ

آزمایشات جوش فورجینگ به منظور اطمینان از کیفیت قطعات فورج شده از طریق تعیین الزاماتی برای آزمون های مختلف به کار می رود. در این آزمایشات، آزمون چشمی(visual test) ، آزمون کشش (tensile test) و آزمون خمش (bending test) سه آزمون اصلی هستند که برای اطمینان از کیفیت جوش فورجینگ باید انجام شوند.

لازم به ذکر است بر اساس استاندارد اتصالاتی قابل ارجاع به مرحله آزمونهای مخرب(تستهای کشش و خمش ) هستند که در آزمون چشمی مورد تایید قرار گرفته باشند.

در مورد قطعه آزمون جوش سر به سر میلگرد نیز باید توجه شود که شکل و ابعاد آن باید مطابق جدول 1 در استاندارد آزمایشات فورجینگ باشد. این مورد مهم است زیرا قطعه آزمون باید با دقت و صحت بالا ساخته شده و آماده آزمون شود تا نتایج صحیحی در مورد کیفیت فورجینگ به دست آید.

بر روی قطعه آزمون باید جوشکاری فشاری گازی انجام شود. برای انجام آزمون کشش یا خمش، باید از قطعات آزمون قبول شده در آزمون چشمی استفاده شود. برای قطعات آزمون خمش ساخته شده با جوشکاری فشاری گازی دستی یا خودکار، به منظور خمش مناسب قطعه آزمون، گرده در طرف تماس با سنبه تا سطح ماده اصلی برداشته شود.

روش های آزمایشات فورجینگ

دو روش تست جهت اطلاع از کیفیت اتصالات ایجاد شده به روش جوش سر به سر میلگرد ها وجود دارد :

1-تست غیر مخرب: شامل تست چشمی و سایر روشهای تست

2- تستهای مخرب:تست کشش و خمش میلگرد های فورج شده

آزمایش چشمی فورجینگ :

این روش تست اولین روش تست و آزمایش میلگردهایی است که به روش جوش فورجینگ به صورت سر به سر به یکدیگر متصل شده اند.

لازم به ذکر است که 100% اتصالات می بایست به صورت چشمی بررسی و تست شوند.

طبق استاندارد آزمایشات جوش فورجینگ در روش آزمون چشمی، باید روی محل اتصال به صورت چشمی یا با تجهیزات مخصوصی از جمله:

-کولیس

- SY GAGUE

به منظور بررسی قطر و طول گرده جوش، جابجایی سطح، ناهمراستایی محور مرکزی میلگرد تسلیح، تحدب ، تاب برداشتگی، چاله ای شدن یا ترک ناشی از اضافه گرمایش بیش از حد، انجام شود.

آزمایش کشش فورجینگ

آزمون کشش در آزمایشات جوش فورجینگ باید مطابق با استاندارد JIS Z 2241 انجام شود. برای به دست آوردن استحکام کششی اتصال، از سطح مقطع عرضی نامی مشخص شده در استاندارد JIS G 3112 برای میلگردهای آجدار، یا از سطح مقطع عرضی مشخص شده در استاندارد JIS G 3191 برای میلگردهای ساده استفاده شود.

آزمایش خمش فورجینگ

طبق استاندارد آزمایشات جوش فورجینگ، آزمون خمش باید با روش خمش فشاری مشخص شده در استاندارد JIS Z 2248 انجام شود. زاویه خمش باید 90 درجه یا بیشتر و شعاع داخلی باید مطابق با استاندارد JIS G 3112 باشد.

معیار پذیرش جوش فورجینگ میلگرد

معیار پذیرش برای آزمون چشمی طبق استاندارد آزمایشات فورجینگ قطعات آزمون(میلگرد های که به روش جوش فورجینگ سر به سر به یکدیگر متصل شده اند) زمانی در آزمون چشمی قبول می شوند که تمامی معیارهای پذیرشی که در ادامه به شما معرفی می کنیم را برآورده نمایند:

معیار قطعه آزمون آماده شده با جوشکاری فشاری گازی دستی یا خودکار باید مطابق با موارد ذیل باشد:

قطر (D) گرده جوش فشاری باید دست کم 1.4 برابر قطر یا قطر نامی میلگرد تسلیح باشد. برای قطعه آزمون با شناسنامه SD 490 مشخص شده در استاندارد JIS G 3112 باید دست کم 1.5 برابر قطر باشد.
قطر (I) گرده جوش فشاری باید دست کم 1.1 برابر قطر یا قطر نامی میلگرد تسلیح باشد. برای قطعه آزمون با شناسه SD 490 مشخص شده در استادارد JIS G 3112 باید دست کم 1.2 برابر قطر باشد.
جابجایی (Q) سطح جوش فشاری نباشد بیشتر از 25 درصد قطر یا قطر نامی میلگرد تسلیح کننده باشد.
ناهمراستایی (E) هر دو محور مرکزی میلگردهای تسلیح در جوش فشاری نباید بیشتر از 20 درصد قطر یا قطر نامی میلگرد تسلیح باشد.
تحدب جزئی در جوش فشاری نباید بیشتر از 20 درصد قطر یا قطر نامی میلگرد تسلیح باشد.
خمیدگی در جوش فشاری به صورت چشمی مشاهده نشود.
شکم دادگی، چاله ای شدن، یا ترک ناشی از گرمایش بیش از حددر جوش فشاری به صورت قابل ملاحظه ای دیده نشود.

معیار قطعات آزمون آماده شده با جوشکاری فشاری گازی پیرایش داغ، طبق استاندارد فورجینگ باید بر اساس ذیل باشد:

طول (i) گرده فشاری باید دست کم 1.1 برابر قطر یا قطر نامی میلگرد تسلیح باشد. برای قطعه آزمون شناسه SD 490 مشخص شده در استاندارد JIS G 3112 باید دست کم 1.2 برابر باشد.
ترک یا چاله روش جوش فشاری که مربوط به سطح صاف شده جوش فشاری است مشاهده نشود.
بی نظمی های سطحی به وسیله گرمایش بیش از حد روی سطح صاف شده جوش فشاری مشاهده نشود. معیار پذیرش برای آزمون کشش طبق استاندارد آزمایشات جوش فورجینگ، هنگامی قطعات آزمون جوش فورجینگ در آزمون کشش قبول می شوند که تمامی قطعات ویژگی های مشخص شده در استاندارد JIS G 3112 را برآورده کنند.

معیار پذیرش برای آزمون خمش

هنگامی تمامی قطعات در آزمون خمش مورد پذیرش قرار می گیرند که تمامی قطعات جوش فشاری که تا زاویه 90 درجه خم می شوند، بدون ترک سطحی باشند.

آزمون مجدد: شرایط آزمون مجدد طبق استاندارد فورجینگ زمانی که قطعات آزمون در آزمون های کشش یا خمش به یکی از دلایل ذیل مردود شده اند، می شود تنها یک بار انجام داد:

شکست آزمون ناشی از شرایط مواد آزمون ( مانند آخال، ترک خوردگی، حفره لوله ای و گود افتادگی)
شکست آزمون ناشی از خرابی خارجی قطعه آزمون در حین آماده سازی
شکست آزمون ناشی از عملیات نادرست
شکست آزمون ناشی از ترک در زاویه خمش کمتر از 45 درجه در قسمت دیگر سطح جوش فشاری.

قطعه آزمون برای آزمون مجدد برای هر قطعه آزمون رد شده، یک قطعه آزمون از سایر اتصالات آماده شده تحت شرایط یکسان نمونه برداری شود. معیار پذیرش آزمون مجدد زمانی که همه مشخصات را قطعات آزمون برآورده کنند، طبق استاندارد آزمایشات جوش فورجینگ پذیرفته می شوند.

معیار پذیرش برای آزمون کشش:

میلگردهایی که با تکنولوژی جوش سر به سر به یکدیگر متصل شده اند ، نتیجه آزمون کشش میلگردها باید به گونه ای باشد که محل پارگی در محل اتصال دو میلگرد اتفاق نیوفتد.

-بر اساس تجربه هر چقدر محل انفصال از محل جوش دورتر باشد، کیفیت اجراء فورجینگ کار بالاتر بوده و این حالت ایده آل می باشد.

جهت اطمینان از کیفیت اتصال به روش فورجینگ هر سه روش تست الزامی می باشند. -تست چشمی به صورت 100درصدی بر روی تمام اتصالات باید صورت پذیرد و در صورت وجود عیب می بایست توسط فورجینگ کار بریده شده و دوباره اجراء و یا اصلاح گردد. -تعداد نمونه های ارسالی به آزمایشگاه جهت تست کشش و خمش(که به صورت رندوم از روی کار توسط ناظر یا کارفرما انتخاب می شوند) در یک پروژه متوسط (400 عدد اجراء) 5عدد تست خمش و 5 عدد تست کشش می باشد.